De wetenschappelijke inzichten in de wereld gaan de laatste decennia in vliegende vaart vooruit. Daar hoort ook de genetica bij en juist daar zijn de wetenschappers baanbrekend bezig. Iedere cel, plantaardig, dierlijk en menselijk, wordt onderworpen aan minutieus onderzoek en zo kunnen inmiddels vele genen gelokaliseerd worden die een ernstige ziekte of afwijking kunnen veroorzaken. In een eerste reactie verheug ik me op dit soort feitjes, omdat ik als pragmatisch denker hier direct de talloze voordelen van zie. Een toekomst zonder kanker, taaislijmziekte of Downsyndroom klinkt mij als muziek in de oren, want daar willen de geleerden heen. Tegelijkertijd maak ik me ook zorgen en dan vooral om de manier hoe men hier in de nabije toekomst maatschappelijk mee om zal gaan.
Een stel wil bijvoorbeeld graag een of meerdere kinderen en laat zich genetisch testen. nu blijkt bijvoorbeeld dat ze beiden drager zijn van een gen die een ernstige vorm van kanker veroorzaakt. Dat houdt dus in dat van alle kinderen die geboren worden uit dit paar theoretisch minimaal 50 procent van die kinderen deze vorm van kanker zal krijgen en dan gelijk ook weer drager is. Voor mij zou het een dilemma zijn, want wat moet je dan besluiten? Geen kinderen, terwijl je dat nu juist zo graag wil. Wat doet dit met je relatie of is het maatschappelijk wel verantwoord dat je toch kiest voor kinderen, ondanks de risico’s die ze lopen. Er zitten sociaal, emotioneel en maatschappelijk nogal wat haken en ogen aan ieder besluit dat op dit vlak genomen moet worden. Enerzijds liggen hier prachtige mogelijkheden om de verloren gegane natuurlijke selectie kunstmatig nieuw leven in te blazen, terwijl het anderzijds mensen flinke hoofdbrekens kan en zal bezorgen.
Zelf ben ik een groot voorstander van dit soort kennis, niet alleen om de gezondheidsaspecten maar ook omdat je op dit vlak ontelbare mogelijkheden hebt op het gebied van planten en dieren. Mijn gedachten gaan dan uit naar een kwalitatieve verbetering van voedsel of wellicht, als minder ingrijpend voorbeeld, het uitbannen van HD bij honden. De maatschappij zal hier zeer zorgvuldig mee om moeten springen. Er zal de nodige weerstand komen van kerkelijke en natuur organisaties, terwijl pragmatici voorstander zullen zijn. Helaas zal deze kennis, zoals bij iedere vooruitgang, ook weer gebruikt worden voor minder nobele doelen. Goddank had Adolf Hitler nog geen beschikking over deze wetenschap, met zijn pogingen om zijn ‘übermensch’ te creëren. Kennis is macht, maar soms ook onmacht, laten we dat niet vergeten.
Ja Co, daar heb je wat te pakken. Persoonlijk zou ik zeggen: een prachtig instrument om al dan niet natuurlijk voorkomende en/of aangeboren mutaties en fouten, alsook spontaan gegroeide mutaties te kunnen corrigeren. Dit ZONDER HET EIGEN ORIGINELE CONCEPT AAN TE TASTEN. Bijvoorbeeld: als een koe een genetisch overerfelijke afwijking (die niet van origine bij gezonde koeien hoort voor te komen) heeft, dan zou dat te reconstrueren moeten zijn. Het kan m.i.z. niet de bedoeling zijn om die zelfde koe melk te laten geven met een scala aan vitamines, antisceptische- en pijnstillende eigenschappen. Hoe groot de economische voordelen ook. Enige tijd geleden heb ik een docu gezien (Wageningen) die over koeienpoep ging. Dat strontvliegen e.d. anders omgaan met een bio-koeienvlaai dan met een flats van een genetisch gemanipuleerd gevoerd rund. HEEL interessant, heeft me aan het denken gezet. Er zijn nog te veel onbeantwoorde vragen; ik kom er zo gauw nog niet uit. Oftewel: wordt vervolgd?!?