Kanker

Afgelopen nacht zaten we nog even wat na te praten aan het eind van een feestje met goede vrienden. We kwamen nog even op het verlies van de tweelingzus van één van deze vrienden. Ze is 2 jaar geleden overleden op 45 jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. De frustratie over het verlies  was daar, over een keiharde strijd,  die ze dus niet kon winnen. Mijn vriend stelde dat wanneer je kanker krijgt, het een kwestie van geluk is of je het overleeft of niet, refererend aan de ongelijke strijd van zijn geliefde tweelingzus. Ik denk dat hij gelijk heeft. Wanneer je diagnose kanker te horen krijgt komen er nogal wat mogelijkheden voorbij. Wat is het soort of type kanker, in welk stadium is het proces en meer van dat soort zaken. Sommige types/soorten kanker zijn gewoonweg niet te genezen  in een bepaald stadium  en wanneer dat je overkomt ben je bij voorbaat kansloos, maar of je dat nu vertelt wordt of niet, die strijd gaat nagenoeg ieder mens instinctief aan.  De drang om te overleven is groot. We kennen allemaal de verhalen wel van mensen die de strijd aangingen met kanker en die dat gevecht ook wonnen. Iedereen vindt dat geweldig en vaak zijn we onder de indruk van de wilskracht van deze mensen, en daar hoor ik ook bij. Bewondering is hun deel, terwijl mijn vriend zijn zus dan wel eens tekort gedaan vond. Al die mensen die als leeuwen gevochten hebben tegen de kanker in hun lichaam, simpelweg omdat ze wilden leven en het niet konden winnen, raken toch een beetje in de vergetelheid in hun kennissenkring. Zo gaat dat nu eenmaal in het leven, mensen die dood zijn verdwijnen toch snel uit beeld bij het grotere publiek. Hun overlevingsdrang en hun strijd komt bijna niet meer ter sprake, terwijl de overlevenden schouderklopjes krijgen, gewoon omdat zij deze strijd wel hebben gewonnen, en dat is wel eens zuur voor de nabestaanden. Ik stel: Hulde aan de overlevenden van kanker, maar laat dit stukje een ode  zijn aan  al die prachtige mensen die gestreden hebben tegen de kanker, en die de pech hadden de verkeerde kanker te krijgen die te laat ontdekt werd en het zodoende bij voorbaat al niet konden winnen en laat het een hart onder de riem zijn voor mijn gewaardeerde vriend.

3 antwoorden naar “Kanker”

  1. Lieve Co, je heb dit enorm mooi verwoord.
    Het is voor mij ook heel herkenbaar wat je schrijft.
    Mijn eigen strijd duurt nog voort, maar mijn moeder heeft helaas niet de kans gehad, zij overleed 13 Aug 1998 aan de gevolgen van darmkanker. Voor velen is zij al slechts een herinnering op de dagen dat ze wordt genoemd … voor mij is ze een ster aan de vroege avondhemel. Zal haar nooit kunnen vergeten.
    Dank voor je mooie blog!

    Warme groet,
    Kirst

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*