Geweld door de overheid

Soms steekt onze Nederlandse samenleving vreemd in elkaar. Mensen gaan hier soms hun recht halen waar ze misschien wettelijk recht op hebben, maar waarvan ik me afvraag of we dit toe moeten laten. Recent zijn er berichten gepubliceerd over het aansprakelijk stellen van de overheid voor de dood van enkele gijzelnemers van de treinkaping bij De Punt in 1977. Volgens de advocaat zijn twee kapers in de trein van dichtbij doodgeschoten. Zij werden daarbij in hun hoofd en borst geraakt. Dit terwijl ze door hevige beschietingen van buiten de trein al waren uitgeschakeld en volgens Zegveld geen bedreiging meer vormden. Het zal wel, denk ik bij dit soort zaken. Dat die kapers doodgeschoten zijn is natuurlijk heel erg voor de nabestaanden, maar ze zijn wel willens en wetens aan die kaping begonnen. Het risico om het leven te verliezen op de koop toenemend.

Ook het gebruik van de nekklem staat ter discussie na het overlijden van Mitch Henriquez in Den Haag. De Arubaan overleed afgelopen zomer in Den Haag nadat hij hardhandig door de politie was aangehouden. De zogenaamde nekklem, die gebruikt wordt door o.a. de politie om agressieve individuen in bedwang te houden, ligt sindsdien onder het vergrootglas van de media, met als belangrijkste argument dat zelfs in de VS de nekklem niet is toegestaan.

Dit soort sterfgevallen komen natuurlijk voort uit het heetst van de strijd en daar wordt door politie en mariniers natuurlijk wel eens excessief geweld gebruikt. Uiteindelijk zijn dit ook gewoon mensen die in een fractie van een seconde en stijf van de adrenaline een besluit moeten nemen. In die situatie kun je wel eens te resoluut reageren en dat lijkt me heel menselijk. De slachtoffers van dit overheidsgeweld hadden vooraf kunnen weten dat er wel eens tegenstand zou kunnen komen in de vorm van enig fysiek of wapengeweld. Dat een of andere advocaat 38 jaar na het drama bij De Punt er heil in ziet om de Nederlandse staat aan te klagen snap ik echt weinig van. Gaat het hier om de uitdaging om de wet te laten zegevieren? Soms is er teveel wet en te weinig recht, heb ik me wel eens laten vertellen door een gepensioneerde jurist. Dat gaat hier zeker op. De dode kapers, bankovervallers en raddraaiers die het leven hebben gelaten tijdens hun wetteloze optredens, hebben uiteindelijk de letter van de wet misschien wel aan hun kant. Hun fout was echter dat ze de keus hebben gemaakt een daad te verrichten of op een plek aanwezig te zijn waar ze een risico liepen. Voor deze enkelingen en hun nabestaanden is het een hard gelag, maar de slachtoffers hebben zelf die keuze gemaakt waardoor ze een groter of kleiner risico liepen om zelf slachtoffer te worden. Als we met zijn allen dat kunnen accepteren hoeven we al die ellende, jaren na dato niet meer op te rakelen. Dat is voor iedereen beter en helpt misschien een heel klein beetje deze agressie tegen te gaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*