Vanaf 1 februari mag er weer mest uitgereden worden in verschillende delen van Nederland en vanaf 16 februari a.s. mag dat weer in heel Nederland. Mede ingegeven door de discussie over het ammoniakbeleid rijst in deze periode weer de vraag of het nu wel zo nodig is om de drijfmest te moeten injecteren. Er is al tientallen jaren de nodige weerstand tegen deze verplichting door de zogenaamde FIR boeren en door de huidige ammoniakdiscussie hoor je nu ook de boeren die de regels keurig gevolgd hebben, maar dan met de nodige tegenzin.
Het grote voordeel voor boeren, en blijkbaar ook voor het milieu, van mest injecteren is het hoge rendement van de in de mest aanwezige stikstof. Hogere droge stof opbrengsten met een hoger ruw eiwitgehalte zijn van een belangrijke economische waarde voor de veehouder die op deze manier zijn voerkosten kan drukken. De grote nadelen zijn het openrijten van een egale grasmat en de nadelige effecten op het actieve bodemleven onder het gras. Met bodemleven gaat het hier niet alleen om het zichtbare bodemleven als wormen en emelten, maar ook om de belangrijke schimmels die voor een natuurlijk evenwicht in de bodem zorgen. Dat bodemleven moet zich steeds weer herstellen van een mestgift met injectie in de grond.
Dan stel ik mezelf de vraag. Wat is beter, de hogere stikstofbenutting met het milieuvoordeel van de lagere ammoniakuitstoot of op een bovengrondse manier uitrijden en de natuur, in de vorm van bodemleven en weidevogelbestand zoveel mogelijk met rust laten? Het lijkt me toch kiezen tussen twee kwaden. Gevoelsmatig ga ik voor het bovengronds uitrijden, terwijl ik me echt wel bewust ben van de voordelen van het injecteren. Maar wanneer we met zijn allen voor de veel besproken duurzaamheid willen gaan zullen we de keus een keer moeten gaan maken en misschien eens vertrouwen op wat de natuur zelf kan oplossen.
Voorlopig is drijfmest, of mengmest, de belangrijkste natuurlijke bemester, gewoon omdat dit arbeidstechnisch het interessantste is, hoewel de interesse voor vaste mest de laatste jaren stijgt bij veehouders. Vaste mest bevat dan wel minder direct opneembaar stikstof, maar uiteindelijk heeft de bodem hier in de breedte meer profijt van, dan van drijfmest, terwijl vaste mest arbeidstechnisch steeds beter te verwerken is. De mooiste oplossing voor veehouders lijkt mij het gebruik van vaste mest en drijfmest naast elkaar op een bedrijf, gewoon omdat je dan voordelen van beide hebt. En als je drijfmest dan injecteert heb je het probleem van de ammoniak uitstoot toch nog steeds beperkt.
Zolang de kwestie van de ammoniak cijfers nog zoveel vraagtekens oproept blijft deze discussie. En daarnaast bestaat het feit dat in buurland Duitsland het zelfs verboden is om mest te injecteren. Ik weet niet waarom dat zo is, maar weten wij het hier zoveel beter? Ik vraag het me af. Ik weet wel zeker dat de overheid door het kapitaal uiteindelijk economisch zal kiezen en ik weet ook zeker dat dit voorlopig niet veranderd, want waar het geld zit, zit de macht. Er is geen investeerder die geld inlevert zolang die het voor het zeggen heeft. Uiteindelijk ligt daar toch de oplossing en ook de reden dat het maar niet veranderd.