In 2015 is het zover, dan verdwijnt het melkquotum binnen de Europese Unie. De discussie laait de laatste tijd op. Is het nu beter dat het quotum verdwijnt of juist niet? Veel melkveehouders lijken er niet op tegen dat het melkquotum verdwijnen gaat. Feit blijft dat de productie beperking gehandhaafd blijft door middel van een fosfaat wetgeving zodat de Unie haar grip op de Europese melkproductie niet kwijtraakt. Dat is wel het belangrijkste gegeven en juist omdat Europa bij de grootste melkproducenten ter wereld hoort vind ik dat een goede zaak. Met een klein percentage stijging of daling, wordt de wereldmarkt prijs snel en direct beïnvloed en op deze manier worden grote prijs schommelingen zo veel mogelijk beperkt.
Hoe alles gaat verlopen in de nabije toekomst blijft echter ongewis. Economie is iets ongrijpbaars en kan door de gekste zaken beïnvloedt worden. We hebben nu ongeveer 30 jaar quotering achter ons en zeker in het begin heeft dit de melkveehouders geen windeieren gelegd. De hoge prijzen die toen betaalt werden waren voor velen boven verwachting. Zo zie ik het nu ook. Wat er precies gebeuren gaat is nauwelijks te voorzien. Gaan de prijzen dalen of stijgen? Er zijn daar natuurlijk verwachtingen over, maar of die verwachtingen ook uitkomen weet niemand. Voor de komende tijd voorzie ik onzekerheid over de prijzen voor de zuivel. Mede door de onstabiele politieke situatie in Oost-Europa en de bijbehorende sancties in de vorm van een boycot wordt een voorspelling natte vinger werk. Ja, prijsdalingen lijken aanstaande, maar gaat dat ook gebeuren? We moeten het afwachten en hopen op het beste.
Ik wacht nieuwsgierig af wat er gebeuren gaat. Nieuwe handel gaat ontstaan, zoals handel in fosfaat rechten en welke soorten handel er allemaal nog meer bedacht worden door mensen die de regelgeving goed kennen. Hier en daar lees ik al berichten over vergunningen voor de natuurbeschermingswet die nu (nog) kosteloos aangevraagd kunnen worden. Dat zijn de eerste stappen die door vooruitdenkers worden gezet en zo zullen er meer van dit soort slimmigheidjes bedacht worden in de nabije toekomst. Uiteindelijk gaat het over het beste rendement en iedere melkveehouder zal op zijn/haar manier de aanpassingen meenemen die het beste bij het eigen bedrijf passen. Melkveehouders zullen voorlopig nog zeker nodig zijn voor de voedselproductie, maar hoeveel dat er zullen zijn in de toekomst is niet duidelijk. Zeker is dat op de lange duur de beste ondernemers het zullen redden en hoe de omvang van die bedrijven zal zijn, dat blijft de vraag. Ik ben nieuwsgierig naar de toekomst, maar voor veel agrariërs is de nabije toekomst natuurlijk best onzeker.